Murat Menteş - Ruhi Mücerret İncelemesi

Murat Menteş, Türk roman yazarı. Korkma Ben Varım adlı kitabıyla Türkiye Yazarlar Birliği Roman Ödülünün de sahibi olmuştur.

Gençlik yılları boyunca dergi, yayınevi, gazete gibi yayın kuruluşlarında çalıştı; ajanslar ve tv kanalları için metin yazarlığı yaptı.

Afilli Filintalardan da biridir. Yani Alper Canıgüz, Onur Ünlü ve Emrah Serbes. Bu grup 2009 da kurulmuştur. Ayrıca Uykusuz ve OT isimli dergide de yazmaya devam etmektedir.

Kitabını okuyan birisi olarak şunu net bir şekilde gördüğümü belirtmek isterim. Kendisi çok iyi mizah yeteneği olan birisi. En son bu seviyeye yakın Rıfat Ilgaz ve Aziz Nesin okuduğumu belirtebilirim. Kısaca hızlı yazım, hicivli anlatım ve mizahın hikayeye olan etkisi onun edebi tarzı diyebiliriz. Ayrıca betimlemeyi kullanmayı tercih etmediğini, kişi ve olayları detaydan ziyade daha düz ve kısa anlatmayı tercih ettiğini söylemekte fayda var. Olaylar bir yere kadar toparlanmaz seviyeye gelir, bir yerden sonra da yavaş yavaş toparlanarak ilginç bir biçimde nasıl toparladı derken kitabın sonlandığını görürüz.

Ruhi Mücerret kitabına gelecek olursak; kitap aslında bir amaçsızlık kitabı. 100 yaşına kadar yaşayan bir Kurtuluş Savaşı gazisinin hayatını anlatıyor kitap. Hayattaki tek gayesi ölmek olan bir adamın hikayesi. Tüm sevdiklerini teker teker kaybetmiş. Tek bir dostu hayatında kalmış olan bir sevecen ihtiyarın hikayesi de diyebiliriz.

Dostu ona ölüm döşeğinde bir görev verir: "Masum Cici'yi öldür!" Ama kimdir bu Masum Cici. Nerede, nasıl bulacaktır onu.

Bu sırada Civan Kazanova isimli bir gençle tanışır. Onun ölümsüzlüğü bulan bir ihtiyar olduğunu düşünen Civan sürekli onunla konuşma arzusundadır. Civan'a da Ruhi bir görev verir. Bu görev tahmin edeceğiniz üzere Masum Cici'yi bulma görevi.

Her kitapta olduğu gibi bu kitapta da olaylar karışır. Çeşitli gizemler baş gösterir. Kitaptaki olaylar bazen ileriye doğru, bazen de geriye doğru sarar. Kitabın sonu tatmin edici bir düzeyde son bulur.

Kitaptaki tüm isimler gerçek hayatta karşımıza denk gelmeyecek türlerden. Hatta gereksiz abartılmış seviyelerde. Masal dünyası gibi diyebilirim. Çok sıradışı bir kurgu idi. Hayalim gazilik, 100 yaş şakaları, hayatın monotonluğu üzerine diyaloglar ve Masum Cici'yi bulmak için yapılan bir ilerleşleyiş şeklinde olacaktı. Bu sanıyorum beni çok daha tatmin ederdi diye düşünüyorum. Ama Civan birden kitabın baş karakteri haline dönüştü. Beklediğimden uzaklaşınca kitaba olan hevesim de azaldı. Olayların yoğunluğunun fazlalığı bende oldum olası gerçekçiliği öldüren bir husus haline gelmiştir. Olaylar yoğunlaştı, bu iyi ama gerçekçilikten de uzaklaşıldı. O nedenle beni içinde bir türlü tutamadı kitap 150 lerden sonra.

Ölen sevdiklerimizin geri gelmesi, markalarla ilgili göndermeler, çip hadisesi kitabın en iyi kısımları olabilir. Ama benim bayıldığım yerler giriş kısmındaki 100 yaş şakaları, ironiler, hicivler ve mizah oldu.

Alıntılar özellikle çok iyiydi. Çok zeki, eğlenceli ve düşündürücü alıntılar vardı. Yine her alıntının bölüme bir gönderme yapıyor olması da hoş bir detaydı. Daha iyi bir son da yine olabilirdi.

Kitaba puanım 8.